Jak prawidłowo układać chodnik i krawężniki?

Najważniejszym problemem przy układaniu chodników i obramowujących ich krawężników jest wykonanie odpowiedniego podłoża. Chodnik w budowie i zastosowaniu niewiele się różni od trzypasmowej autostrady. Różnica polega tylko na grubości i ilości warstw specjalnie przygotowanego podłoża i stopnia utwardzenia konstrukcji. Różnice te wynikają z różnych obciążeń i dynamiki naprężeń jakim drogi i chodniki są poddawane. Na jezdniach poruszają się pojazdy mechaniczne o naciskach na oś dochodzących do 8 ton, po chodnikach poruszają się piesi i ewentualnie rowerzyści, czasem niepełnosprawni na wózkach elektrycznych.

Budowę chodnika zaczyna się od wytyczenie jego trasy i zdjęcia wierzchniej warstwy gruntu, zwykle na głębokość do 30-40 cm, zależnie od rodzaju podłoża, Powierzchnia dołu jest pokrywana drobnym tłuczniem i żwirem, a następnie jest utwardzana maszynowo zwykle za pomocą mimośrodowych kafarów. Wzdłuż chodnika układane są krawężniki betonowe. W zależności od przeznaczenia, lokalizacji i warunków eksploatacji (a zwykle po prostu od decyzji urzędników), na powierzchni chodników układa się różne nawierzchnie: kostkę brukową (betonową, granitową, bazaltową itp.), płyty chodnikowe (betonowe, kamienne, inne) lub wylewa asfaltem (rzadko betonem lub asfaltobetonem ze szczelinami dylatacyjnymi). Porządne chodniki mają wybudowane odpowiednie dla powierzchni i spadku systemy melioracyjne odprowadzające deszczówkę.

Chodniki powinny mieć szerokość umożliwiające swobodne poruszanie się co najmniej dwóch sznurów przechodniów z rozpiętymi parasolami, niosących torby, dzieci na rękach, bagaże itp. idących w parach, umożliwiających wyprzedzanie się i swobodną zmianę miejsca na szerokości chodnika. Dlatego dobry, wygodny, trwały i praktyczny chodnik powinien mieć szerokość około 230 centymetrów.

Produkty do budowy chodnika znajdziesz na przykład w sklepie internetowym Pok-Bruk.

Potrzebne Ci bloczki fundamentowe? Sprawdź ofertę sklepu.